Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

20 για το ’80

Γιατί 20 και όχι 12 ή 15; Γιατί η παραγωγή των eighties είναι πολλαπλάσια (σε LP) από εκείνη του ’60 και του ’70. Αλφαβητικώς λοιπόν και κατά το ελληνικό αλφάβητo...

1. ALEXANDROSNo place to run/ Tired – 7ιντσο, 80’s Ways Records No 1 – 1983
(λίγοι το άκουσαν όταν βγήκε, λίγοι το έχουν ακούσει και σήμερα – ουδεμία σχέση με το LP)
2. VILLA 21 – Electric Poison – Wipe Out! WOR 007 – 1987
(μου άρεσε η «σκληρή» στροφή του γκρουπ, ακόμη νομίζω πως βουίζουν τ’ αυτιά μου από τα live του ’88…)
3. ΕΝ ΠΛΩ – Εν Πλω – Penguin En PLO1/30050 – 1989
(όλοι λένε ότι πρόκειται για σημαντικό δίσκο – συμφωνώ)
4. THE LAST DRIVEUnderworld Shakedown – Hitch-Hyke Lift 002 – 1986
(κορυφαίο garage αναβιωτικό LP)
5. METRO DECAY – Κειμήλια/ Σκιές – 7ιντσο, Creep CR06 – 1983
(τα δύο καλύτερα τραγούδια των Metro Decay)
6. MOREL – Δέκα Χιλιάδες Μέρες Από ’Δω – Ano Kato 008 – 1987
(και τα δύο των Morel είναι πρώτης τάξεως, αλλά το πρώτο είναι κάτι παραπάνω)
7. ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ – Μουσικές Ταξιαρχίες – ΕΜΙ/ Columbia 14C 064-71244 – 1982
(αν δεν είχε γράψει ένα στιχάκι ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο)
8. ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ – Μωρά στη Φωτιά – Ano Kato 011 – 1987
(το όνομα δεν μου κάθεται καλά –κι ας είναι από Eno– ο δίσκος όμως είναι εξαιρετικός)
9. ΝΟ ΜΑΝS LAND – Zalion – Pegasus PEG 004 – 1988
(σφοδρό psych-rock, με ακαταμάχητο παίξιμο και δόσιμο γενικώς)
10. ΜΑΚΗΣ ΠΡΕΚΑΣ – Recording is an Art – Enigma ESP 106 – 1985
(ίσως το πιο προχωρημένο άλμπουμ της δεκαετίας – το ακούω και σήμερα, όπως τότε)
11. PURPLE OVERDOSE – Exit #4 – Pegasus PEG 005 – 1988
(η πρώτη πλευρά είναι τέλεια, η δεύτερη σχεδόν, ο μέσος όρος αγγίζει το άριστα)
12. THE REPORTERS – Bare Hands – Creep 01 – 1983
(ευλογούν οι Cure, ok, αλλά ποτέ οι Cure δεν έγραψαν ένα κομμάτι όπως το “Islam” – το ωραιότερο instrumental των eighties φρονώ)
13. SHARP TIES – Get that Beat – EMI/ Harvest 14C 062-71171 – 1981
(αν δεν είχε κυκλοφορήσει σε πολυεθνική εκείνοι που στραβομουτσουνιάζουν θα το μετρούσαν αλλιώς)
14. SCRAPTOWNScraptownCBS 85916 – 1981
(το ένα track καλύτερο από τ’ άλλο – reggae, funk και… bookoo funk)
15. ΣΥΝΔΡΟΜΟ – Σύνδρομο – Vertigo 6483 382 – 1982
(υπάρχει το 'περιθώριο' από το οποίο, όμως, βγαίνει φως – ίσως οφείλεται στο funk)
16. ΤΡΥΠΕΣ – Τρύπες – Ano Kato 002 – 1985
(το «Για την πατρίδα» είναι το ωραιότερο τραγούδι του Αγγελάκα)
17. ΗΔΥΛΗ ΤΣΑΛΙΚΗ – Αυταπάτη – Philips 812 204-1 – 1983
(Rock να το πεις; Jazz να το πεις; Funk να το πεις; Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για δισκάρα)
18. CHAPTER 24Tin Invaders – Δικαίωμα Διάβασης Di Di 116 – 1988
(έχει κάτι αυτό το LP, έχει μια δική του «προσωπικότητα»)
19. ΦΑΤΜΕ ΨέμματαEMI/ Columbia 14C 062-71264 – 1983
(το πιο σοφιστικέ άλμπουμ των Φατμέ – περιέχει το «Πάλκο» και άλλα διάφορα)
20. ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ – Χορός για Μουσική – Λαιστρυγόνα No 001 – 1985
(το είχα αγοράσει από κάτι σούξου-μούξου, χωρίς να ξέρω τι είναι – λευκός φάκελος, σφραγισμένος, χωρίς ενδείξεις πάνω– το άνοιξα, γνώριζα το γκρουπ και κατάλαβα)

Εδώ τα… 12 για το ’70
κι εδώ τα… 15 για το ’60

44 σχόλια:

  1. Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ - Η Άλλη Πλευρά
    Οπτική Μουσική - Τόμος 1
    Ζώρζ Πιλαλί - Ζωρζ Πιλαλί
    Pete & Royce - Suffering Of Tomorrow
    Σύνδρομο - Σύνδρομο
    Τρύπες - Τρύπες
    Metro Decay - Υπέρβαση
    Anti Troppau Council - A Way Out
    Χωρίς Περιδέραιο - Χορός Για Μουσική
    Εν Πλω - Εν Πλω
    Λευκή Συμφωνία - Μυστικοί Κήποι
    Yell-O-Yell - Hello Hell
    Μωρά Στη Φωτιά - Μωρά Στη Φωτιά
    Παύλος Σιδηρόπουλος - Εν Λευκώ
    Forward Music Quintet - The Mystery Of A Dying Species
    South Of No North - South Of No North
    In Trance 95 - Desire To Desire / Brazilia
    Clown - Κλόουν / Λευκά Κελιά
    Όρα Μηδέν - Μόνα Λίζα
    Metro Decay - Σκιές / Κειμήλια

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια που έβαλες την Τσαλίκη, μήπως ξέρεις τι παίχτηκε με αυτό το album?
      http://www.discogs.com/release/3864832

      ar.haf

      Διαγραφή
    2. Δυστυχώς, δεν ξέρω κάτι συγκεκριμένο. Μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω.

      Διαγραφή
  2. Ατάκτως ερριμμένα:

    Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ - Η Άλλη Πλευρά
    Οπτική Μουσική - Τόμος 1
    Pete & Royce - Suffering Of Tomorrow
    Τρύπες - Τρύπες
    Anti Troppau Council - A Way Out
    Εν Πλω - Εν Πλω
    Yell-O-Yell - Hello Hell
    Όρα Μηδέν - Μόνα Λίζα
    Μουσικές Ταξιαρχίες – Μουσικές Ταξιαρχίες
    Chapter 24 – Tin Invaders
    Αδιέξοδο - 38"
    Νικόλας Άσιμος - Ο ξαναπές
    Λένα Πλάτωνος - Μάσκες ηλίου
    Ηχορύπανση / Rotting Christ - The other Side of Life
    Purple Overdose - Exit #4
    Γενιά του Χάους - Γενιά του Χάους
    Mushrooms - Scarecrow Princes
    Morel - Βουβά τοπία
    Κολλεκτίβα Χάλκης - Κολλεκτίβα Χάλκης
    Ζώρζ Πιλαλί - Ζώρζ Πιλαλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαρηκα που ειδα την Ηδυλη στην 20 αδα σου[μαλλον jazz ειναι]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιατί ο αποκλεισμός σε παλιές ή πολύ παλιές καραβάνες; Vavoura Band - Vana G. Vana, Παύλος Σιδηρόπουλος - Εν Λευκώ και κυρίως
    Γιώργος Ρωμανός - Κράμα.

    ΧΙΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπα να δώσω τόπο στα νειάτα.
      Το «Κράμα» είναι εξαιρετικό άλμπουμ.

      Διαγραφή
  5. Τυχαία και βιαστικά και με κάποιες ενστάσεις ίσως (από κάποιους ή και από εμένα):

    V/A: Happening 82
    Μουσικες Ταξαρχίες : Hard Core
    Last Drive : Underworld Shakedonw
    Purple Overdose : Exit 4
    Melting Ashes : Green fuzz 1987
    Carma : Carma
    Λάκης Με Τα Ψηλά ρεβέρ : Άκυρο
    Sharp Ties : Get that beat
    PLJ Band : Armageddon
    Λευκή Συμφωνία : Μυστικοί κήποι
    Magic De Spell : Kiss the mirror
    No Man's Land : Zalion
    Τρύπες : 1st
    Σιδηρόπουλος : Εν λευκώ
    V/A : Διατάραξη Κοινής Ησυχίας
    Blues Gang : Dig it
    Ερασιτέχνες Εραστές : 1st
    Morel : 1000 μέρες...
    Κρίσις : Απόβρασμα / Ανθρωπάκος (ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΤΑ SINGLES ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ)
    Βασίλης Παπακωνσταντίνου : Φοβάμαι

    Νίκος Καρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 1) Μουσικές Ταξιαρχίες – Μουσικές Ταξιαρχίες
    2) Λάκης Παπαδόπουλος – Άκυρο (respect στην Χαρά Αργυροπούλου)
    3) Σπυριδούλα – Νάυλον Ντέφια και Ψόφια Κέφια
    4) Π. Σιδηρόπουλος & Απροσάρμοστοι – Εν Λευκώ
    5) Κυριάκος Σφέτσας – Στο Δρόμο
    6) Ερασιτέχνες Εραστές – Ι
    7) Γιώργος Μακρής – Παραδείγματος Χάριν
    8) Μωρά στη Φωτιά - Μωρά στη Φωτιά
    9) Τρύπες – Πάρτυ στον 13ο Όροφο
    10) Εν Πλω – Εν Πλω
    11) Socrates – Waiting for Something
    12) PLJ Band – Armageddon
    13) RR Hearse – mc 1985
    14) Δημήτρης Παναγόπουλος – Ασταθής Ισορροπία
    15) Σωκράτης Μάλαμας – Ασπρόμαυρες Ιστορίες
    16) Ηδύλη Τσαλίκη - Αυταπάτη
    17) Βαγγέλης Γερμανός – Τα Μπαράκια
    18) Λευκή Συμφωνία – Μυστικοί Κήποι
    19) Χωρίς Περιδέραιο – Χορός για Μουσική
    20) Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Διαίρεση (όσο και να τον βρίζουμε τα τελευταία 20 χρόνια, ο δίσκος αυτός έχει...Τσουπάκη, Ζηκογιάννη , Λασκαράκη , Στρατηγόπουλο και Τσιλιφώνη)

    Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαίρομαι γιατί βλέπω σε λίστες διάφορα άλμπουμ, για τα οποία ανακαλώ κάθε φορά και μια μικρή προσωπική ιστορία. Να πω δύο…

    Πηγαίναμε μακρινή εκδρομή με το σχολείο και θυμάμαι πως είχα βάλει στο κασετόφωνο του πούλμαν, ανάμεσα σε άλλα, το «Άκυρο» του Λάκη Παπαδόπουλου (κασέτα εταιρείας, την οποίαν έχω ακόμη και παίζει μια χαρά). Πρέπει να ήταν αρχές του ’83. Τι κράξιμο έφαγα δεν λέγεται.

    Περίπου εκείνη την εποχή (1984) είχα ακούσει σε μια κασέτα φίλου ένα τραγούδι των Bicycle (Παπαντίνας και Σία) που μου άρεσε. Αναζήτησα τον δίσκο. Τον αγόρασα, αλλά για… καλή μου τύχη ήταν στραβός. Με λυπήθηκε ο Θεός. Τον πήγα πίσω στο δισκάδικο και πήρα στη θέση του ένα γκρουπ που μόλις είχε σκάσει μύτη, τους Blues Gang (“Dig It”).

    Γιώργος Μακρής. Τον Γιώργο Μακρή τον είχα πρωτοδεί στην TV το ’81 (Κέρκυρα) και ξανά σε live το 1982 (μαζί με τον Μιχάλη Τόμπλερ –κι αυτός με LP στην Λαιστρυγόνα– και κάποιους άλλους, που τώρα δεν τους θυμάμαι). Είχα αγοράσει σε κασέτα το «Πέρα Βρέχει» και ήμουν πάντα απίκο σε ό,τι και να κυκλοφορούσε. Το «Π.χ.» είναι δισκάρα.

    Προτίμησα να κινηθώ με συγκροτήματα και προς τον ήχο της εποχής. Αλλιώς θα μπορούσα να κάνω μια λίστα με αγαπημένα «άλλα» άλμπουμ. Κι εκεί θα είχε θέση και η «Αναστροφή» του Λουκά Θάνου και το «Πράσινο Αεράκι» του Νίκου Λαρυγγάκη και το «Χωρίς Αδιάβροχο» του Σάκη Τσιλίκη και ο Μάλαμας και τα «Ζεστά Ποτά» των Κατσιμιχαίων και το «Κράμα» του Ρωμανού και η «Απόπειρα» του Νίκου Καλλίτση και άλλα διάφορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ούτε ενα πανκ..γιατί?
    οι δικοί μου
    Μουσικες Ταξιαρχίες-hardcore
    Σύνδρομο-Σύνδρομο
    Εν λευκώ-Σιδηρόπουλος
    ο ήχος της ανασφάλειας-Στρες
    waiting for something-Socrates
    Φοβάμαι-Βασίλης Παπακωνσταντίνου
    Χαράτσι-Νίκος Παπάζογλου
    Γενιά του Χάους-Γενιά του Χάους
    και ετεροχρονισμένα
    Στάχτες-Στάχτες

    Από Αριμαθέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κορυφαία!
    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2009/11/blog-post_21.html
    Και το άλμπουμ των A Priori επίσης...
    http://www.youtube.com/watch?v=Rp7QhkPgDd0
    Τζαζ θα μου πείτε...
    Δεκτό αλλά "ξεφεύγουν" λίγο.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Σιγανίδης είναι κατηγορία από μόνος του.

      Έχω ν' ακούσω πολλά χρόνια τους A Priori. Ένα κομμάτι τους, θυμάμαι, έμοιαζε με... Gong.

      Διαγραφή
  10. Και βεβαια...φιλος θυμησε τα Ναυλον Ντεφια..."λιωμενος" στα πικ-απ και αυτος οπως και αλλοι της εποχης. Προφανως οι περισσοτεροι απο εμας εδω ζησαμε τα 80s και συγκεκρομενοι δισκοι μας θυμιζουν την εφηβεια και ιδιαιτερες στιγμες...Μεγαλη πληγη ανοιξες Φωντα. Αν καθησουμε λαι το βαλουμε κατω, θα βγει 50αδα και οχι 20αδα για τον καθενα μας...Ειπες και τα "Ζεστα ποτα"... Πολλα ακόμη και ολα στον "ηχο"/"κλιμα" της εποχης...γιατι τπν Ζησαμε...Μουσικα εγω προτιμω Πελομα,Πολλ κλπ αλλα τα 80s ηταν τα βιωματα/ερωτες/παρεες/χαβαλεδες/κλπ μας....
    Νικος Καρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι ρε Νίκο. Όλοι αυτοί οι δίσκοι έχουν περάσει από πάνω μας. Και από μέσα μας...

      Διαγραφή
  11. εκλεκτές επιλογές από όλους τους αναγνώστες,ξεχάσατε όμως έναν πολύ καλό δίσκο, το στην άσφαλτο του περικλη χαρβα του 82.

    τελικά αξιζουν οι στάχτες?σημερα σε κεντρικό δισκάδικο άκουγα που τους εκθείαζαν.
    Γιώργος Ντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. εν πολλοίς συμφωνώ. Τρύπες θα έβαζα κι εγώ από 90s σε λίστα μου και όχι 80s. Θα έβγαζα το ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και θα έβαζα το In Trance και κάποια άλλα μικρά, που είναι θέμα και προσωπικών επιλογών και αφορούν κυρίως πράγματα που πηγαίνουν στο h/c/punk
    χαίρομαι για την επιλογή των Morel
    οι περισσότεροι τους ξεχνάμε... και είναι όντως πολύ καλοί οι δίσκοι τους
    περιμένω τα 90s σου, για να βγούμε "στην κόντρα"

    προς Γιώργο Ντ. : αξίζουν οι στάχτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν για τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80 είχα μία «πλήρη» εικόνα του υλικού, για τη δεκαετία του ’90 αυτό δεν ισχύει. Για κάποιους λόγους, που δεν είναι του παρόντος (είναι προσωπικοί, αλλά είναι απ’ αυτούς που αναφέρονται), δεν ασχολήθηκα βαθειά με το υλικό της και υπάρχουν πράγματα που δεν τα έχω ακούσει, ή τα άκουσα περιστασιακώς από ’δω κι από ’κει και γι’ αυτό δεν μπορώ να τα εκτιμήσω.
      Δεν νομίζω δηλαδή να κάνω λίστα για τα 90s, αλλά αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να αναφέρω μερικά άλμπουμ απ’ αυτά που άκουσα (και έχω ακόμη) και τα οποία μου αρέσουν.

      Διαγραφή
  13. θυμάμαι εναν δισκο που ειχε βγει στον σειριο το 89 με ένα γκρουπ που λέγεται σπείρα.δεν βρισκω πουθενα πληροφορίες γι'αυτους.θεωρούνται ροκ?λένε τίποτα?είναι σπάνιος ο δίσκος?
    όποιος γνωριζει ας βοηθήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον θυμάμαι τον δίσκο. Κάτι λέει. Κάπως σαν Ξυδάκης... Άκου και μόνος σου...

      http://www.youtube.com/watch?v=x1NZ8KgxOfY

      Διαγραφή
    2. Καλός δίσκος (όχι πολύ δύσκολο να τον βρεις) στο ύφος και με τη φιλική συμμετοχή του Ξυδάκη. Τον βασικό συντελεστή του συγκροτήματος Βασίλη Μιχαηλίδη τον "ξανασυνάντησα" να υπογράφει τη μουσική της ταινίας του Μακρή "Προπατορικό Αμάρτημα". Δεν γνωρίζω κάτι άλλο γι' αυτόν.
      Συμμετέχει όμως με σύνθεση και φωνή ο Ανδρέας Ρούσσης που έχει βγάλει ένα πολύ καλό δισκάκι το "Εγκόλπιο" LYRA 1997 (εκεί υπάρχει και η μελοποίηση του Θωρώντα, βλ. ανάρτηση του Φώντα για τον Μιχάλη Χριστοδουλίδη).
      Πάντως ροκ δεν τους λες...

      ΧΙΚΑ

      Διαγραφή
  14. Χριστέ μου τι υπέροχος δίσκος είναι αυτή η "Αυταπάτη" της "ΗΔΥΛΗΣ ΤΣΑΛΙΚΗ".Ελπίζω να το έχει to blue beat in my soul για να το κατεβάσω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ καλές οι επιλογές σου Φώντα! Και μερικές επιλογές από μένα: Τρύπες - Πάρτυ στο 13ο όροφο, Metro Decay - Υπέρβαση, The Last Drive -Heatwave, Λευκή Συμφωνία - Μυστικοί Κήποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νομίζω ότι χωρούσε τουλάχιστον ένα άμπουμ της Λένας Πλάτωνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θα έβαζα το "APOCALYPSIS" μέσα στα 5 καλύτερα και σίγουρα το "Colours melting" των Libido Blume στα 20. Οι δίσκοι της Πλάτωνος στα '80 είναι άλλης κατηγορίας και... από άλλο πλανήτη!

    Jocha

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θα ήθελα να κάνω εδώ μια γενική παρατήρηση, όχι όσο αναφορά τις επιλογές σου,αλλά για τα 80's.Πρόκειται για μια Δεκαετία(μιλάμε για Ελλάδα πάντα)που ίσχυε πάρα πολύ η μουσική"γκετοποίηση".Συγγνώμη για το παραπάνω όρο αλλά υπήρχαν, οι ροκάδες(κλασικο με ότι συνεπάγεται),οι μεταλλάδες(χάρντ και χέβι), πάνκ, νιουγειβάδες(κιουράδες προσφιλής όρος), καρεκλάδες και λοιποί με τα αντίστοιχα στέκια και όλα τα παρελκόμενα.
    Έτσι πάρα πολύ κόσμο ιδίως από τις πρώτες 2 κατηγορίες πολλούς από τους δίσκους ούτε καν τους άγγιξε.
    Τώρα μετά από 30 χρόνια ίσως να μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία των δίσκων αυτών,αλλά μιλάμε για τότε,και θεωρώ αν μέσω των προτιμήσεων των φίλων συζητητών βγάζουμε το συμπέρασμα πως τα 80'ς μουσικά στην Ελλάδα ήταν στην καλύτερη τω περιπτώσεων νιουγέιβ, δεν ήταν όμως.Παράδειγμα την εποχή που Φώντας έβαζε στην εκδρομή τον Λάκη Παπαδόπουλο στην αντίστοιχη εκδρομή εμείς βάζαμε το Powerslave των Maiden από την εταιρική κασέτα αγορασμένη από το Δισκάδικο της Αθηνάς.
    Προσωπικά για μένα μεγαλύτερη αξία έχει πχ ο πρώτος δίσκος των Spitfire "First Attack" παρά αυτός των Φατμέ.
    Τελειώνοντας διευκρινίζω πως αυτά που γράφω τα γράφω σαν μέρος της κουβέντας και δεν μέμφομαι κανένα γράφοντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σωστά αυτά που λες Spyros CH. Εγώ που άκουγα τότε εξ΄ίσου punk, new wave, κλασσικό rock και heavy metal, δεν μπορεσα πάντως να βρω κάποιον αξιόλογο metal δίσκο (για 20αδα). Πλην του μπροστά από την ελληνική πραγματικότητα, split ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ/ROTTING CHRIST. Το SPTFIRE, καλό αλλά παρωχημένο. Ίσως το γερμανοτραφές thrash του 3οu FLAMES "Summon The Dead" πλησίασε κοντά. Πολύ πιο αξιόλογο -αν το τοποθετήσεις πλαϊ στα όσα κυκλοφορούσαν στο εξωτερικό στη χρονιά του- από κάθε Metro Decay ή Forward Music Quintet. Αλλά όχι για 20αδα. Νομίζω ότι όσο αφορά την εγχώρια metal σκηνή, τη συγκεκριμένη 10ετία ήταν τα demos -οι κασσέττες- που έκαναν τη διαφορά. Τα ελληνικά metal LPs ξεπετάχτηκαν στα 90s. Αλλά ο Φώντας εδώ μιλάει για albums και εφτάρια...

    ΥΓ. Πάντως, το 90% της ελληνικής new wave παραγωγής ήταν για πολλά γέλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλημέρα.Θα ήθελα εδώ να διευκρινίσω πως δεν κριτίκαρα τις επιλογές του Φώντα, αλλά τις επιλογές αυτές όπως και άλλων που συμμετέχουν, τις πήρα ως αφορμή για μιλήσω για τα πράγματα που συνέβαιναν τότε. Το άλμπουμ των Spitfire(που παίξανε και support στους Saxon στη Ριζούπολη to Μάιο του 1986(γεράσαμε!!)) to ανέφερα για το αντίκτυπο που είχε τότε (ήταν τόλμημα) και για να δείξω πως δεν πρέπει να αγνοείται η metal hard rock "κοινότητα"(μαζί με την "κλασικοροκάδικη" οι πλειοψηφίες) του τότε στην Ελλάδα. Επαναλαμβάνω πως οι επιλογές όλων μας γίνονται μετά από σχεδόν 30 χρόνια, αλλά αφού αναφερόμαστε στο τότε δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πχ να μνημονεύεται το πρώτο από τις Τρύπες(νάναι καλά οι Gang of Four) αφού όταν κυκλοφόρησε η μεγάλη πλειοψηφία του ρόκ κοινού στην Αθήνα τους αγνόησε(παίζανε και τα ποδοσφαιρικά/τοπικιστικά πολύ τότε).
    Όσο για το new wave πολλοί δεν το θεωρούσαμε καν ρόκ, πιο πολύ ποπ και φλώρικο λόγω ντυσίματος και image των συγκροτημάτων μας φαίνονταν.Μιλάμε για την κλασική ένδυση με τζιν κολητό,σταράκια ή αρβύλες τζην μπουφάν,ή πέτσινο ή μάνικο και πέτσινο με τα ραφτά, και φυσικά μακρύ μαλλί.
    Δεν ακούω πλέον σχεδόν καθόλου μέταλ,ο θάνατος του Clive Burr μου έδωσε την ευκαιρία μετά από καιρό να ακούσω το Running Free.

    ΥΓ. Vavoura Band "Κατάρα" από ένα λάιβ στο Σπόρτιγκ τα Χριστούγενα του 1979. Αυτό είναι ΡΟΚ.
    Καλά Κούλουμα σε όλους και προσοχή στο φαγητό!!
    και Don't Drink and Drive!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν γίνεται να εξηγήσω μία προς μία τις 20 επιλογές, γιατί θα μπλέξω άσχημα. Φοβάμαι δε πως τα σχόλια θα ξεπεράσουν τα 1000 και δεν θα το αντέξω. Δεν γίνεται δηλαδή να εξηγήσω γιατί προτίμησα των πρώτο των Τρύπες για την 20άδα και όχι τους Spitfire.

    Τα τρία καλύτερα ελληνικά «μέταλλα» της δεκαετίας, για τα δικά μου αυτιά, είναι οι Foxes, οι Heaven and Hell και οι Northwind (στο πρώτο LP).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φώντα καλησπέρα.Δεν χρειάζεται να δώσεις καμία εξήγηση για τις επιλογές σου. Ήταν μια γενικότερη τοποθέτηση μου, προβληματισμός πες τον, πάντα σύμφωνα με τα προσωπικά μου βιώματα των 80'ς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. πήρε κανείς την επανακυκλοφορία των Αδιέξοδο?η δική μου κόπια είναι στα πρώτα τραγούδια γεμάτη στα σκρατς,καλά τόση προχειρότητα πια?εκτός και αν στις άλλες δεν έχει,όποιος το αγόρασε,ας βοηθήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην επανακυκλοφορία του Αδιέξοδο έχει γίνει re-mastering ειδικά για το βινύλιο. Αυτό με την προχειρότητα δεν ισχύει.

      Εσύ από που αγόρασες τον δίσκο; Να ξέρεις ότι πριν κανένα χρόνο κυκλοφόρησε ένα bootleg, οπότε πρόσεξε μήπως και σου πλασάρανε αυτό.

      Διαγραφή
  24. από το vinyl microstore.δεν ειναι η πειρατική,ειναι η κόκκινη έκδοση η καινούργια.στα δύο πρώτα τραγούδια έχει γυρω στα 8 σκρατς.γι'αυτό σε ρωτάω ισχύει σε άλλες κόπιες ή μόνο στην δική μου?για να πάω να το αλλάξω αν είναι με μία άλλη.στη δική σου έκδοση παίζει οκ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλησπερα.Εδω Δημητρης Βασιλειαδης απο B-otherSide records. Για την κοπια των Αδιεξοδο που κρατας στα χερια σου εγιναν 3 διαφορετικα mastering μεχρι να φτασουμε στο επιθυμητο αποτελεσμα, τα οποια εγκριθηκαν μετα απο ακροαση, διαδοχικα απο τον ηχοληπτη, τις 2 εταιρειες παραγωγης, τους Αδιεξοδο και τελος τον Σπυρο Περιστερη της Enigma Records, ο οποιος εκτος απο ηχοληπτης του αυθεντικου αλμπουμ, ειναι και ενας απο τους κορυφαιους που ειχαμε ποτε στην χωρα.Κατοπιν παραλαβαμε tets pressing το οποιο ελεγξαμε εξονυχιστικα ολοι οι παραπανω και με την παραλαβη των δισκων καναμε εναν μικρο δειγματοληπτικο ελεγχο σε καποιες απο αυτες και μετα τις δωσαμε προς πωληση.Συνεπως για εναν δισκο που θα μπορουσε να εχει βγει απο τον Σεπτεμβρη του 2011 που ξεκινησε η προσπαθεια, φτασαμε στον Μαρτιο του 2013 για να τον πιασουμε στα χερια μας και αυτο γιατι δεν θελαμε τιποτα να γινει στην τυχη.Πριν λοιπον δημοσιευσεις οτιδηποτε περι προχειροτητας στην εκδοση,καλο θα ηταν να επικοινωνουσες μαζι μας, ακομα και εαν οντως εχει προβλημα η κοπια σου(πραγμα που δεν θα μου φαινοταν καθολου περιεργο σε μια παραγωγη 800 βινυλιων) θα μπορει παντα να αντικατασταθει.Αυτα τα λιγα περι προχειροτητας εκδοσεων,για καθε επικοινωνια μπορεις να βρεις τηλεφωνα και mail στο site μας για την αντικατασταση της κοπιας σου.

    Βασιλειαδης Δημητρης (B-otherSide records)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ο ήχος είναι πολύ καλός και το mastering,προφανώς το βινύλιο-η κόπια μου μάλλον- έχει κάποιο προβλημα.δεν έχω κάτι με τις εκδόσεις σας,ίσα ίσα επειδή όλες οι προηγούμενες εκδόσεις σας ήταν πολύ καλές γι'αυτό ρώτησα.ευχαριστώ για το άμεσο ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χωρίς αξιολογική σειρά:

    1) THE LAST DRIVE - UNDERWORLD SHAKEDOWN (1986)
    2) THE LAST DRIVE - HEATWAVE (1988)
    3) THE LAST DRIVE - TIME E.P. (1989)
    3) PURPLE OVERDOSE - EXIT #4 (1988)
    4) METRO DECAY - ΥΠΕΡΒΑΣΗ (1984)
    5) SOUTH OF NO NORTH - SOUTH OF NO NORTH (1988)
    6) SLOW MOTION - THIS SLOW MOTION (1988)
    7) ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΟΓΑΡΙΔΗΣ - ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΗ (1980 - ο κορυφαίος Έλληνας ρόκερ όλων των εποχών)
    8) JACK OF ALL TRADES - JACK OF ALL TRADES (1990 - εντάξει είναι δίσκος των '90s αλλά το συγκρότημα υπήρχε από το 1985, ανήκει "στυλιστικά" στα '80s και ... παρά τρίχα ο δίσκος να έβγαινε το 1989)

    Αυτά μόνο, γιατί τελικά το καλό ροκ στην Ελλάδα είναι σπάνιο πράγμα (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;). Εξάλλου από μια χώρα τόσο μικρή και τόσο μακριά απ' τη Δύση, πάλι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Το εκπληκτικό ep των jaywalkers, το ασταθής ισορροπία του Δημήτρη Παναγόπουλου για μένα εξαιρετικά σημαντικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Να προσθέσω μία ακόμη προτίμηση στις εξαιρετικές λίστες, τον δίσκο "Ποδανά" των Λήτη + Τρυκ, από το 1982, με τα ηλεκτρονικά του Παναγιώτη Ζυγούρη. Μπορεί να φαντάζει απλοϊκός, αλλά ήταν "ορίτζιναλ" και μάλλον δεν έκαναν πολλοί κάτι παρόμοιο στην εποχή του.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει κι εμένα αυτό το άλμπουμ και το έχω γράψει με διάφορες αφορμές εδώ.

      Διαγραφή