Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

ΡΙΖΑ Χ αυτό που λέμε... ελληνικό ροκ

«Ρίζα Χ» είναι η τετραγωνική ρίζα του χι, είναι όμως και η ονομασία ενός καινούριου ελληνικού συγκροτήματος που αποτελείται από… παλιούς μουσικούς (σας λένε τίποτα οι Εκών Άκων;). Παλιούς; Έτσι λέω, αν κρίνω από τις φάτσες τού ενθέτου, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Μέλη των Ρίζα Χ είναι λοιπόν οι Σέμης Παπαϊωάννου φωνή, κιθάρα, Νέστορας Αποστολόπουλος κιθάρα, Γιώργος Γκαρτζόπουλος ντραμς, φωνητικά, Τέρρυ Μαυρίδης μπάσο, Κωνσταντίνος Σιαχάμης πλήκτρα, ενώ βοηθούν 5-6 ακόμη άτομα σε φωνές, κιθάρες, πλήκτρα κ.λπ.
Το άκουσμα του CD τους «Πορφυρές Εικόνες» [Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2015] είναι… παλιομοδίτικο (ο ήχος εννοώ), αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα σώνει και καλά. Θέλω να πω πως τα τραγούδια των Ρίζα Χ φέρνουν στη μνήμη το ελληνόφωνο ελληνικό ροκ των eighties, διατηρώντας τις βασικές εκφραστικές του νόρμες. Υπάρχουν π.χ. σαφείς επιρροές από τον τρόπο ερμηνείας τού Τζίμη Πανούση (χωρίς, στην περίπτωσή, μας να έχουμε επ’ ουδενί σατιρικές εκτροπές), άλλοτε από τους Κατσιμιχαίους, άλλοτε από τους Τερμίτες κ.λπ. Σ’ αυτό το συμπέρασμα μας οδηγεί όχι η μουσική (τα πεντάγραμμα) και οι στίχοι –μουσική και στίχοι είναι εξάλλου– αλλά οι ενοργανώσεις, που είναι κάπως τυπικές και προβλέψιμες (ίσως γιατί τις τρώμε στη μάπα δεκαετίες τώρα) και βεβαίως η παραγωγή, που δεν προσφέρεται για πολλά-πολλά (θέλω να πω πως ενώ είναι επαρκής, δεν κάνει τη διαφορά).
Οι Ρίζα Χ δρουν μόνοι τους και αυτό έχει όπως και να το κάνουμε κάποιο κόστος. Δεν πειράζει όμως. Αν έτσι νοιώθουν καλύτερα, καλά κάνουν κι επιμένουν στον δικό τους τρόπο. Και το λέω τούτο επειδή η πρώτη ύλη δεν είναι αμελητέα. Ίσα-ίσα… Τα τραγούδια έχουν και ωραίες μελωδίες και ακόμη ωραιότερους στίχους – πράγμα που δείχνει πως οι Ρίζα Χ το παλεύουν… και το παλεύουν καλά (καλύτερα από πολλούς άλλους... γνωστούς και μη εξαιρετέους). Το «Μοναχικές καρδιές» και το «Αλντεμπαράν» για παράδειγμα είναι ουσιαστικά τραγούδια, που θα τα ζήλευαν, διαχρονικώς, πολλοί ελληνόφωνοι ροκάδες, αν κι έτσι όπως τ’ ακούω στις «Πορφυρές Εικόνες» μού θυμίζουν ηχητικώς δίσκους των early 80s (το ξαναλέω) – την «Απόπειρα» φερ’ ειπείν του Νίκου Καλλίτση με την Αφροδίτη Μάνου. Εμένα αυτό μπορεί να μη με χαλάει (κι αυτό το ξαναλέω), άλλοι όμως θα γκρινιάξουν…
Στο ένθετο, αντί για τις χοντροκομμένες φωτογραφίες των μουσικών, έπρεπε να υπάρχουν οι στίχοι και βεβαίως η αναγραφή ενός site, ή ενός τηλεφώνου για επικοινωνία… Τώρα, τρέχα βρες τους… Α, ξέχασα, υπάρχει και το facebook... Αλλά αυτό, αν ενδιαφέρεστε, ψάξτε το μόνοι σας… 
Ή μάλλον όχι, πάρτε το link, αφού μπορώ να το δω κι εγώ που δεν έχω… 

15 σχόλια:

  1. Ποιό το πρόβλημα με τις φωτογραφίες στο ένθετο? Εγώ τις βρίσκω μια χαρά.
    Σ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, δεν θα τσακωθούμε γι’ αυτό. Είναι ήσσονος σημασίας.
      Θα προτιμούσα τις σελίδες να τις έπιαναν οι στίχοι, αφού έστω και μία φωτογραφία του γκρουπ θα έκανε επίσης τη δουλειά της. Στο facebook ας πούμε υπάρχουν διάφορες…

      Πες μας για τα τραγούδια, αν σ’ αρέσανε… Αν δεν είσαι κάποιο μέλος του γκρουπ…

      Διαγραφή
  2. ΟΛΑ τα τραγούδια είναι ΘΕΪΚΑ !!!!
    Μακάρι να ήμουν μέλος τους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φώντα, σ'ευχαριστούμε που μοιράζεσαι τις ιδιαίτερες γνώσεις σου σχετικά με τέτοια γκρουπ, πραγματικά μεγάλη ανακάλυψη...είσαι μέγας δάσκαλος, τελείωσε.
    Μόλις τους άκουσα στο ΥΤ. Φοβερή μπάντα!
    Τάκης (Πετράλωνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, ευχαριστώ για τα καλά λόγια, αλλά να μην τα παραλέμε.
      Το λέω, επειδή διαβάζουν και βλαμμένοι που μπορεί να νομίσουν ότι είμαστε τίποτα… ψώνια και κάνουμε κρα για να μας εκθειάζουν.
      Εγώ τη δουλειά μου κάνω. Ν’ ακούω δίσκους και να λέω τη γνώμη μου. Όπως έχω ακούσει χιλιάδες πράγματα, έτσι άκουσα και τους Ρίζα Χ.

      Διαγραφή
  4. Δηλαδη, για να καταλαβω, σ'αρεσουν 'η δε σ'αρεσουν οι Ριζα Χ;
    Γιατι διαβαζοντας την απαντηση σου, υποθετω οτι τους θεωρεις παρακατιανους & μπασκλασαρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Η φράση… «όπως έχω ακούσει χιλιάδες πράγματα, έτσι άκουσα και τους Ρίζα Χ.» έχει ποσοτικό νόημα και όχι ποιοτικό (αξιολογικό).
      Ό,τι είχα να γράψω για το συγκρότημα το έγραψα στην ανάρτηση.

      Διαγραφή
  5. Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσας, Κατσιμιχαίοι, Τερμίτες...και τώρα "ΡΙΖΑ Χ"....Η Μπάντα των Μπάντων...Ω Μπάντα!!!
    Έτσι είναι αυτά...ή ξέρεις από ψαγμένη μουσική ή δεν ξέρεις τίποτα. Μπράβο ρε Φώντα Τρούσα που μας τους έμαθες!!! Εγώ πάντα λέω ότι το Δισκορυχείο ξετρυπώνει όλα τα ψαγμένα!!!
    Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρομαι ν’ απαντώ σε ηλίθια σχόλια! Είναι βούτυρο στο ψωμί μου!

    Πρώτον, ο ρεμαλωτός που έχει αφήσει το παραπάνω σχόλιο να μας πει αν αγόρασε το άλμπουμ (και κλαίει, όπως αφήνεται να εννοηθεί, τα λεφτά του), ή αν το άκουσε κάπου στο δίκτυο (να δώσει, τότε, το link για τους αναγνώστες μας). Αν δεν υπάρχει στο δίκτυο και το αγόρασε, τότε να μας πει ποιο είναι το έκτο κομμάτι του CD και να μας γράψει τους δυο πρώτους στίχους του. Να μας αποδείξει δηλαδή ότι άκουσε ολάκερο το άλμπουμ και πως σχημάτισε πλήρη γνώμη. Έπειτα να το συζητήσουμε… μέχρι ενός ορίου βεβαίως…

    Δεύτερον, αν ο ρεμαλωτός δεν έχει ακούσει το άλμπουμ και γράφει αυτές τις μπούρδες, τότε ή έχει πρόβλημα με κάποιο από τα μέλη του συγκροτήματος, ή έχει πρόβλημα μ’ εμένα, ή το τρίτο και απολύτως πιθανότερο έχει βαθύ πρόβλημα με τον εαυτό του. Και αυτό δεν θα το λύσω εγώ.

    Τρίτον. Ρεμάλι θέλεις να κάνεις κριτική στο «δισκορυχείον»; Για τα μούτρα σου απαγορεύεται. Κριτική δικαιούνται να κάνουν μόνον οι καλοπροαίρετοι και οι καλοί τη πίστη. Κι εσύ δεν είσαι απ’ αυτούς. Προς τούτο… άε φάε σκατά, που λένε και στο χωριό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νεστωρ Αποστολόπουλος29 Σεπτεμβρίου 2015 στις 12:23 μ.μ.

    Ευχαριστώ τον κο Τρούσα για το άκουσμα του cd αλλά και για την κριτική. Είμαι ένας εκ των Ριζα Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είστε καλά. Έκανα αυτό που κάνω πάντα. Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
    2. Φώντα ευχαριστούμε για το χρόνο που διέθεσες και για την καλόπιστη κριτική σου. Έχεις απόλυτο δίκιο για το site, αλλά σε λίγες εβδομάδες θα είναι και αυτό έτοιμο και πάντως πολύ πριν την κυκλοφορία του δεύτερου CD τον Νοέμβριο του 2016.
      Σέμης από τους Ρίζα Χ

      Διαγραφή
  8. χαχα,,Νομιζα παντα πως η μουσικη ειναι καλλιτεχνημα,ψυχη,λειτουργημα... Διαβαζω μπουρδολογιες καποιου που κανει συγκρισεις με φαντασματα,συγκρισεις, συγκρισεις, λες και ειναι προιοντα σουπερμαρκετ.
    Με να υπερμετρο στυλιστικο υφακι, που μου θυμιζει τον ''ταδε'', σνομπισμο που μου φερνει στην μνημη τον ''δεινα'', και ανθρωπου που μονο το στραβωμενο του αρεσει και ολα ετσι τα βλεπει γιατι αυτο τον κανει ποιο ιντελεκτουελ κουλτουριαρη κριτικο, οπως και ο ''ετσι''.Με τυφλωνει η μουσικοκριτικη δεινοτητα. Μου λειπει και ενα site για να μπορω να σε παρακολουθω ! Οχι φτηνιαρικες μπλογκοβλακειες ρε συ......Και μιας και γραφεις στην lifo δηλαδη στο αντιστοιχο περιοδικο σαν το rolling stones SE PROSKYNΩ , EISAI MOYZIKARAS ! (οτι και να απαντησεις, παλι μουζικαρας θα εισαι) ! Υ.Γ.εχω διαβασει χιλιαδες ποσοτικους επισης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Vangelis Mertzanis κατ’ αρχάς βγάλε εκείνο το “n” από το VaNgelis γιατί γελοιοποιείσαι. Αποδεικνύεται ότι είσαι τελείως… αρχοντοχωριάτης. Βα…νγγέλη σε βαφτίσανε; Vangelis, με “n” ανάμεσα στο “a” και στο “g” είναι μόνο ένας, αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι.

      Αν το «υφάκι» μου σου βγάζει «σνομπισμό» και «ιντελέκτουελ κουλτουριάρικη κριτική» είναι γιατί είσαι βλάκας και δεν καταλαβαίνεις. Εν αντιθέσει, δηλαδή, με τα δύο μέλη του γκρουπ, που αποδέχτηκαν την κριτική, καθώς την βρήκαν «καλόπιστη».

      Βαγγέλα εγώ γράφω απλά, επειδή ακριβώς σιχαίνομαι το «ιντελέκτουαλ», ενώ γουστάρω, απεναντίας, ένα κομματάκι από… λαϊκισμό. Μόνο ένας βλαμμένος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τις κριτικές μου «διανοουμενίστικες», όταν αυτές είναι κάτι παραπάνω από λαϊκές.
      Πού τις είδες τις συγκρίσεις ρε άσχετε; Εγώ αναφέρθηκα σε επιρροές (γράφω «υπάρχουν π.χ. σαφείς επιρροές από τον τρόπο ερμηνείας τού Τζίμη Πανούση») δεν συνέκρινα. Τι να συγκρίνω; Μόνο ένας στόκος μπορεί να καταλάβει αυτά που κατάλαβες εσύ…

      Βαγγέλα έγραφα στο Jazz & Τζαζ από το 1995 και μέχρι το 2013 – 18 ολόκληρα χρόνια. Αν αυτό ΔΕΝ σου λέει κάτι… χέστηκα. Στο δισκορυχείον υπάρχουν 2.300 αναρτήσεις και 337 κριτικές σε ελληνικούς δίσκους. Μπορείς να τις διαβάσεις στο παρακάτω link και να ξεστραβωθείς…
      http://diskoryxeion.blogspot.gr/search/label/greek%20reviews .
      Στο ιντερνετικό LiFO, ένα γενικότερo πολιτιστικό περιοδικό, ξεκίνησα να γράφω μόλις πέρυσι, χωρίς να έχω την εντύπωση, φυσικά, πως γράφω στο Rolling Stone (το περιοδικό λέγεται “Rolling Stone” – “Rolling StoneS” είναι το συγκρότημα, αν έχεις ακουστά…). Τι αηδίες λες; Εγώ φταίω, που κάθομαι και ασχολιέμαι μαζί σου. (Για να το ξέρεις, τη χάρη στην κάνω επειδή το σχόλιό σου είναι επώνυμο).

      Ψάχνοντάς σε στο δίκτυο βρήκα ότι είσαι μουσικός και πως έπαιζες παλιά στους Εκών Άκων. Άρα έχεις κάποια σχέση με ορισμένα από τα μέλη του γκρουπ (των Ρίζα Χ εννοώ). Ποιες ακριβώς είναι οι παρτίδες σας σήμερα δεν ξέρω (και ούτε με νοιάζει). Απλά λέω πως το σχόλιό σου έχει αδιευκρίνιστα κίνητρα, κάτι που δεν σε τιμά.
      Έπρεπε να πεις… ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ… ΑΠΟ ’ΚΕΙ… ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΑΥΤΟ…
      Στο λέω γιατί με τις ασυναρτησίες που γράφεις, τις… ψευτο-ιντελέκτουαλ, κανείς δεν καταλαβαίνει τι κατά βάθος θέλεις να πεις και πού το πας…

      ΜΗΝ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ. ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΗ!

      Διαγραφή
  9. Οι απαντήσεις μου στα δύο κακόβουλα σχόλια που έλαβα σβήστηκαν, αφού τις διάβασε ο ανώνυμος αποστολέας/καθίκι. Δεν αφορούσαν άλλους. Τα πάντα, όμως, υπάρχουν ως backup, δια πάσα ανάγκη και χρήση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή