Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

η ROSE ELLIS τραγουδάει jazz

Η Rose Ellis είναι μια ολλανδή τζαζ τραγουδίστρια και τραγουδοποιός, που ζει και παρουσιάζει τη δουλειά τους στη Νέα Υόρκη. Το Like Songs Like Moons [Private, 2016] είναι κατά πάσα πιθανότητα το ντεμπούτο άλμπουμ της (ηχογράφηση: Νέα Υόρκη Οκτώβριος 2015), ένα άλμπουμ με έντεκα τραγούδια – τα περισσότερα συνθέσεις (και στίχοι και ενορχηστρώσεις) κάποιου R.E. Plaatsman.
Ο τρόπος της Rose Ellis και βεβαίως το στήσιμο των τραγουδιών παραπέμπουν στις κλασικές αξίες της τραγουδιστικής τζαζ (η Ellis εξάλλου αναφέρει στις επιρροές της τις Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan, Carmen McRae and Billie Holiday), που, στη διαδρομή, απέκτησαν κι ένα ευρωπαϊκό περιεχόμενο – και ολλανδικό, γιατί όχι; Ας θυμηθούμε τις φωνάρες Greetje Kauffeld, Rita Reys και Ann Burton μεταξύ άλλων. Έχοντας, λοιπόν, το φυσικό προσόν μιας καθαρής, μελετημένης, mezzo φωνής και βεβαίως τη συμπαράσταση τριών ακόμη μουσικών που κάνουν πολύ καλή δουλειά (Glenn Zaleski πιάνο, fender rhodes, Pablo Menares μπάσο, Ross Pederson ντραμς), η Rose Ellis αναπλάθει τραγούδια ιστορικά, όπως το φοβερό “He needs me” του Arthur Hamilton (που είχε πει η Peggy Lee) ή ακόμη και το εξ ίσου συναρπαστικό “Preacher boy” της Billie Holiday (ένα από τα εφτά τραγούδια, που έγραψε ή συνέγραψε η Holiday, δίχως ποτέ να τα ηχογραφήσει), προσθέτοντας, φυσικά, και τα καινούρια πρωτότυπα. Μπορεί, αυτά ακριβώς τα πρωτότυπα τραγούδια να μην διαθέτουν το βάρος των παλαιών σκοπών, είναι όμως φτιαγμένα από τα ίδια υλικά. Και τούτο δεν μπορεί παρά να τα τοποθετεί, εξ αρχής, σ’ ένα άλφα επίπεδο.
Το “Like Songs Like Moons” της Rose Ellis είναι ένα απλό, καθημερινό τζαζ άλμπουμ, που διαθέτει μιαν ωραία φωνή, καλά τραγούδια και πολύ καλούς οργανοπαίχτες. Ο ωραίος αυτός συνδυασμός δεν είναι πάντα προφανής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου