Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

οι ARCADIAN CHILD είναι μια ροκ τετράδα από τη Λεμεσό

Κυπριακό ροκ συγκρότημα από τη Λεμεσό, οι Arcadian Child έρχονται να πλασαριστούν, μ’ αυτό το πρώτο CD τους που έχει τίτλοAfterglow [Private, 2017], μεταξύ των καλών κιθαρο-ψυχεδελικών σχημάτων του καιρού μας.
Αποτελούμενοι από τους Παναγιώτη Γεωργίου φωνή, ρυθμικές κιθάρες, Αντρέα Κέρβερο μπάσο, φωνητικά, Στάθη Χατζηχαραλάμπους lead κιθάρες και Χρήστο Δήμου ντραμς, κρουστά, οι Arcadian Child δεν είναι ένα συγκρότημα, που επιχειρεί να αναπαράξει, σε κάθε σημείο του, τον ήχο μιας άλλης εποχής. Και τούτο συμβαίνει τεχνικά-ακουστικά για έναν πρώτο (και βασικό ίσως) λόγο. Δεν έχουν πλήκτρα στο setting τους, ενώ και με τις δυο κιθάρες που διαθέτουν, lead και ρυθμική, μπορούν να συνδέονται πιο άμεσα καλύτερα με το ροκ του σήμερα.
Όχι, οι Arcadian Child δεν έχουν κάποιαν ολοφάνερη σχέση με τα βαρύγδουπα στονεράδικα συγκροτήματα (που εξακολουθούν να σκάνε από παντού), παρότι το ύφος τους, συχνά, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως και «σκληρό» ή ακόμη και κινούμενο προς τις παρυφές του stoner κάποιες, τέλος πάντων, λιγότερες φορές (“Afterglow”). Υπάρχει, δηλαδή, η σχετική lead ριφολογία, με τη ρυθμική κιθάρα να κρατάει πάντα σθεναρά το ρόλο της και να «γεμίζει» σωστά τον ήχο τής μπάντας (ένα όργανο η ρυθμική κιθάρα –ή το ρυθμικό παίξιμο της κιθάρας καλύτερα– που γενικώς δεινοπαθεί, όταν δεν απουσιάζει εντελώς από τα σύγχρονα γκρουπ), αλλά υπάρχουν και τα φωνητικά, που είναι εντελώς διακριτά (ο Γεωργίου έχει κάπως «ξερή» φωνή, που φέρνει στο νου, σε φάσεις, τον David Bowie), ή κομμάτια σαν το έσχατο “Used” (ίσως το ωραιότερο του CD), που πάντα θα προσεγγίζουν το παρελθόν, μ’ έναν, εδώ, ακόμη πιο βαθύ και συναισθηματικό τρόπο.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα δυνατά κομμάτια σ’ αυτό το πρώτο CD των Arcadian Child, που σαν ντεμπούτο είναι κάτι παραπάνω από συμπαθητικό, δείχνοντας πως το κυπριακό συγκρότημα βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου