Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 66

27/12/2017
Προχθές, ανήμερα τα Χριστούγεννα, βρέθηκα σ’ ένα σπίτι – μεγάλη παρέα, καμμιά 15αριά άτομα. Φάγαμε και ήπιαμε του σκασμού, ακούσαμε μουσική, κουβεντιάσαμε… και κάποια στιγμή ρετάραμε. Τότε, σηκώθηκε ένας από την παρέα, που δεν ήταν από τους άμεσους φίλους, και ρίχνει στη TV μια ελληνική ταινία, το «Τανγκό των Χριστουγέννων»… ξέρω ’γω, για να χαλαρώσουμε. Τι κίνηση ήταν αυτή τώρα; Eίπα μέσα μου. Παρά ταύτα κάθισα λίγο να τη δω, αν και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, επειδή άλλοι συνέχιζαν να κουβεντιάζουν και η κουβέντα μού φαινόταν, στη συγκεκριμένη φάση, πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Μετά, βέβαια, ξαναπήγα στην ταινία, αλλά επειδή είχα κενά την παράτησα οριστικά. 
Γύρισα σπίτι κάποια στιγμή, κάπως συνήλθα, και είπα να την ψάξω να τη δω – αν υπήρχε στο YouTube. Υπήρχε… και την είδα. Μια σύντομη κριτική λοιπόν κατόπιν εορτής. Με καθυστέρηση έξι χρόνια δηλαδή… και δύο μέρες. 
Αν εξαιρέσεις την αρχή και το τέλος, τη σύνδεση δηλαδή της ιστορίας με το σήμερα που ήταν άσκοπη και σχεδόν αστεία, η ταινία είναι πολύ καλή, μέσα στα επιμέρους προβλήματά της – που είναι βασικά δύο, αλλά τα προσπερνάς επειδή τα ατού της είναι ισχυρά και τα καλύπτουν. Μετριότατος ο Μπέζος σ’ ένα σκληρό ρόλο (εκείνον του Α/νχη διοικητή), λίγη η Βίκυ Παπαδοπούλου (στο ρόλο της γυναίκας του), πολύ καλοί όλοι οι άλλοι (μικροί και μεγάλοι) ρόλοι και εκπληκτικός ο Γιάννης Στάνκογλου (στο ρόλο του υπολοχαγού). Ωραία και ουσιώδης στρατιωτική ιστορία, που διαδραματίζεται σ’ ένα στρατόπεδο στον Έβρο του 1970, με πολλές επεκτάσεις, επενδυμένη με βαρύγδουπη μελοδραματική μουσική που δεν κόλλαγε και με κακό τον Νταλάρα στο τραγούδι των τίτλων (τέλους).  
Εγώ άργησα να δω το «Τανγκό των Χριστουγέννων», μια ωραία λαϊκή ταινία για όλους (από το 2011), αλλά μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι (απ’ αυτούς που μας διαβάζουν εδώ), που έχουν αργήσει περισσότερο… 

27/12/2017
>>Η ελληνική κοινωνία είναι όντως μια κατεχόμενη κοινωνία όχι όμως από τους άλλους, από τους ξένους αλλά από τον εγκλωβισμό στο είδωλό της, τη μίζερη αυτο-θυματοποίησή της. <<
Πάνω σ’ αυτή τη γελοία και σαθρή ιδεοληψία είναι στηριγμένη όλη η αντιδραστική αφήγηση των φιλελέδων.
Η Ελλάδα από τον πόλεμο και μετά (Δόγμα Τρούμαν, Σχέδιο Μάρσαλ), ας το πιάσουμε από ’κει, είναι με βούλες και με σφραγίδες αποικία.
Οι φιλελέδες ξεπλένουν, για πολλοστή φορά, τους ντόπιους προστάτες των ξένων συμφερόντων, το κράτος της δεξιάς που στηρίχτηκε στους δοσίλογους και τους τραμπούκους, την ξενόδουλη χούντα, το μπαράζ των μεταπολιτευτικών οικονομικών σκανδάλων της ΛΜΑΤ (όλους εκείνους δηλαδή που ξάφρισαν ό,τι είχε απομείνει από τους ξένους), ενώ συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στη διάδοση και εμπέδωση τής δήθεν συλλογικής ευθύνης τού «όλοι μαζί τα φάγαμε».  
Συνεχόμενες αθλιότητες από τους ν/φ, που όσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο πιο πολύ θ’ ακούγονται… 

27/12/2017 
Δεν υπάρχει περίπτωση να τρακάρεις γνωστό πολιτικό, που να σου πει ότι ακούει… Soft Machine, ότι γουστάρει τις ταινίες του Άκι Καουρισμάκι και πως η «Ηλεκτρονική Επανάσταση» του Μπάροουζ είναι ένα από τα πιο έξυπνα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ (είπα στην τύχη τρία ονόματα). 
Απεναντίας τρακάρεις συνέχεια αγράμματους, που σπεύδουν να κρεμάσουν στα μανταλάκια την αγραμματοσύνη τους, ώστε να φανεί πως δε διαφέρουν απ’ το… αγριεμένο πλήθος που δυνητικά εκφράζουν.
Δες, για παράδειγμα, την Ντόρα Μπακογιάννη, που κάποτε φυτεύτηκε από τον πατέρα της στο υπουργείο πολιτισμού (άκου υπουργός πολιτισμού η Ντόρα!), που έδινε «καλύτερο βραβείο γυναικείας ερμηνείας» (του Ποπ Κορν) στην Άννα Βίσση και που εσχάτως δήλωσε… «είμαι φαν του The Voice, επέμενε ο Ισίδωρος να το δούμε και με συνεπήρε…». 
Τo επίπεδο του Μητσοτακέικου είναι ομολογημένο από χρόνια… 

27/12/2017 
«Εκτός από τη Γιούρομπανκ κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού»
ΕΦΚΑ, ΕΝΦΙΑ, ΤΣΜΕΔΕ, σήμα κτλ. Γαμώ το κέρατό σας…

26/12/2017
Οι Attack είχαν κυκλοφορήσει κάποια 45άρια στη Βρετανία στα late sixties, αλλά LP δεν είχαν προλάβει να κάνουν. Αυτό, το LP, βγήκε για πρώτη φορά το 1990 και άστραψε ο ουρανός! Πολύ μεγάλη μπάντα, που ηχογράφησε απίστευτα τραγούδια στην καρδιά της british psych.
Στο “Mr Pinnodmy’s dilemma”, που είναι συγκλονιστικό (ν' ακούνε οι νέοι, να μαθαίνουν), μιλάνε για ένα ιδιαίτερο παιδί, που μπορεί να ήταν αυτιστικό (αν και τότε δεν υπήρχε ακριβώς αυτός ο όρος) - ένα τραγούδι που μπορεί να επηρέασε ακόμη και τους Who στο “Tommy”. Απίστευτα ντραμς από τον Keith Hodge, βομβαρδιστικό μπάσο από τον Roger Deane, θανατηφόρα κιθάρα από τον John DuCann, αγέρωχη ερμηνεία μεγατόνων από τον Richard Shirman. Όλοι οι μουσικοί έπαιξαν αργότερα σε άλλα σχήματα (Andromeda, Atomic Rooster, The Five Day Week Straw People κ.λπ.).

26/12/2017
Υπάρχουν πολλοί που δυσανασχετούν εκτός καθημερινότητας, δεν γουστάρουν τις γιορτές, δεν γουστάρουν ακόμη περισσότερο τις θρησκευτικές γιορτές, και γενικώς καταθλίβονται με το να σκέφτονται πως υποχρεούνται να γιορτάσουν. Κανείς όμως δεν υποχρεώνει κανέναν και για τίποτα.
Υπάρχουν πολλά στραβά σ’ αυτό τον κόσμο, αλλά τέτοιες μέρες δεν ξέρω πιο στραβό από το να ενοχλείται κάποιος επειδή είναι οι δρόμοι στολισμένοι, επειδή υπάρχουν βιτρίνες στολισμένες (οι οποίες είναι τέλειες τη νύχτα, όταν τα μαγαζιά είναι κλειστά), επειδή υπάρχουν παιδιά που λένε ακόμη τα κάλαντα, επειδή μπορεί να συναντηθούμε με συγγενείς ή φίλους σ’ ένα τραπέζι, γύρω από μια καλοψημένη γαλοπούλα, πίνοντας ένα καλό κρασί (ή και λιγότερο καλό).
Προσωπικά έχω ορισμένα πράγματα που αντιπαθώ στις γιορτές, αλλά αυτά τα εντάσσω σε κάποιους γενικότερους προβληματισμούς και όχι στο εορταστικό κλίμα αυτό καθ’ αυτό. Δεν μ’ αρέσει π.χ. η πολλή ζέστη στα διαμερίσματα, σιχαίνομαι τα τζάκια στις πόλεις και δε βρίσκω σωστό, μετά από μιαν ωραία εορταστική συνεύρεση σ’ ένα σπίτι, να τρέχεις αγχωμένος στα μαγαζιά, για ν’ ακούσεις στριμωγμένος χαζές μουσικές, βλέποντας άγνωστες φάτσες.
Και μ’ αρέσει, όταν η παρέα διαλύεται, να ρίχνω ένα γερό κομμάτι στο πικάπ, για πάρτη μου όπως λένε, και με γεμάτο το volume να κατεβάζω το τελευταίο ποτήρι…

9 σχόλια:

  1. Σχόλια στο ποστ περί πολιτικών και κουλτούρας από το facebook...

    Win Berry
    Άλλο οι ποπ αναφορές, άλλο η μορφώση (μπορεί φυσικά να συνυπάρχουν). Υπάρχουν άνθρωποι με τεράστια μόρφωση που δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι soft machine ή ο μπάροουζ. Ο Καραμανλής β' πάντως ακούει who είχα διάβασει κάπου...

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Εν ζωή? Εντάξει ο τσάτσος, ο παπανούτσος ή ο κωνσταντίνος καλλίας. Για τους υπόλοιπους δύσκολα δικαιολογείται.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Τα ονόματα που ανέφερα δεν είναι όλα ποπ - και τα ανέφερα στην τύχη. Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι (πέρα από πολιτικούς) με μόρφωση, που μπορεί να μην ξέρουν το ένα ή το άλλο, αλλά πάντα θα πρέπει να έχουμε κατά νου ποιο είναι το "ένα" και ποιο είναι το "άλλο". Αυτό που λέω στην ανάρτηση είναι πως διαβάζω συνέχεια πολιτικούς να μιλάνε για την Τέχνη (τους ρωτάνε δηλαδή) και αυτά που λένε είναι για τα πανηγύρια.

    Win Berry
    ναι εν ζωή. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν π.χ. σοφοί ιστορικοί ή γιατροί που δεν έχουν ιδέα από 70ς ποπ αναφορές. Αλλά ακόμα και στην τέχνη το ίδιο. Σίγουρα δεν υπάρχει μορφωμένος έλληνας της γενιάς Χ που να μην ξέρει τον μπάροουζ, αλλά ούτε αυτή η γενιά, ούτε αυτή η χώρα είναι το κριτήριο των πάντων...Πρόσφατα γνώρισα 20άρη πολωνό κινηματογραφιστή που δεν γνώριζε πολύ πιο βάσικα (με τα δικά μου ελ γενιά Χ κριτήρια), αλλά και πανέξυπνος ήταν και πολύ μορφωμένος (π.χ. είχε τεράστιες γνώσεις '90-00s video games)

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Οι γιατροί είναι γενικώς αμόρφωτοι. Το να ξέρεις καλά κάτι συγκεκριμένο δεν σε καθιστά μορφωμένο.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Από τη μνημειώδη συνέντευξη του Orson Welles, που είχα ανεβάσει παλιά στο lifo.gr…

    Σε μιαν εποχή που η ειδίκευση κατακτά όλο και περισσότερο έδαφος, εσείς έχετε χρησιμοποιήσει σχεδόν όλα τα εκφραστικά μέσα στην Τέχνη. Δεν νοιώσατε ποτέ την ανάγκη να ειδικευθείτε;

    Όχι. Είναι μεγάλο κρίμα ότι ζούμε στην εποχή του «ειδικού» και ότι τον σεβόμαστε τόσο πολύ. Ένας μεγάλος ειδικός, ο Γκρεγκ Τόλαντ, ο φωτογράφος του «Πολίτη Κέιν», και ο μόνος μεγάλος κάμεραμαν που ξέρω, είπε κάποτε πως μπορούσε να με διδάξει την τέχνη του μέσα σε τέσσερις ώρες. Και το έκανε. Δεν νομίζω ότι ο ειδικός είναι θεός, όπως θέλει να τον παρουσιάζει η εποχή μας.

    Μπορεί να είναι κανείς σήμερα όπως ο άνθρωπος της Αναγέννησης, δηλαδή άτομο που να ανήκει με την ίδια άνεση στον κόσμο της Τέχνης και στον κόσμο της επιστήμης;

    Δεν είναι μόνο δυνατό, αλλά και αναγκαίο, αφού το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι η σύνθεση. Κάποτε πρέπει να μαζέψουμε τα σκόρπια κομμάτια και να βρούμε ένα νόημα. Η συνέχιση της αναζήτησης προς μια κατεύθυνση μόνο είναι η μεγαλύτερη τρέλα. Η διεύρυνση του προσωπικού ορίζοντα είναι κάτι που δεν θα βοηθήσει μόνο το άτομο, αλλά και την κοινωνία. Ό,τι δεν μπορεί να μάθει ένας έξυπνος άνθρωπος, με την προϋπόθεση ότι είναι πραγματικά ζωντανός και πνευματικά ερευνητικός, δεν αξίζει τον κόπο να διδάσκεται στα σχολεία. Προσωπικά π.χ., πέρα από τις όποιες γνώσεις μου γύρω από το ελισαβετιανό θέατρο, μπορώ να αναλύσω τις βασικές αρχές της διάσπασης του ατόμου, κάτι που πρέπει να είναι σε θέση να κάνει ο σημερινός άνθρωπος. Δεν λέω πως το θέμα τούτο αποτελεί «μυστήριο, που ανήκει στον επιστήμονα». Χωρίς, βέβαια, να διεκδικώ με αυτές τις γνώσεις μου μια θέση σημαντική στην αμερικανική άμυνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργος Γιαννόπουλος
      Απλώς θεωρούμε μόρφωση το να έχεις διαβάσει πλάτωνα και αρχαία τραγωδία και να ακούς μέχρι μπετόβεν (και εννοείται ότι κι εκεί υπάρχει πομπώδης ημιμάθεια). Ο πολωνός που λες μπορεί να είναι έξυπνος, αλλά "τεράστια μόρφωση" δεν διαθέτει.

      Win Berry
      μόρφωση σημαίνει πολλά πράγματα. Ένας γιατρός μπορεί να μην ξέρει ουτε τους μπητλς, αλλά να έχει ζήσει σε 2 χώρες και να μιλάει καλά τις αντιστοιχες γλώσσες, διαβάζοντας τακτικά σοβαρές εφημερίδες/ΜΜΕ εκεί + να έχει γνωριμίες/επαφές με το σύνολο της κοινωνίας από λουμπεν μέχρι μεγαλοαστούς. Πολύ καλύτερες προϋποθέσεις από σε βάθος ποπ γνώσεις από κάποιον που πέρασε όλη την ζωή του σε 1 γειτονιά, με περιορισμένες εμπειρίες ζωής και τσιπροαγγλικά.

      Γιώργος Γιαννόπουλος
      Προϋποθέσεις για ποιο πράγμα?

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Κόλλησες με την ποπ Win Berry. Για τους γιατρούς δεν έχω καλή γνώμη, για το μορφωτικό επίπεδό τους. Τους θεωρώ λαϊκά άτομα, δίχως όμως την αγνότητα της λαϊκής γνώσης.

      Win Berry
      για πολλούς γιατρούς ισχύει αυτό, ναι.

      Vassilis Konstandopoulos
      καλό είναι να μην μπλέκουμε την μόρφση με την καλλιέργεια και τη γνώση, όπως και την κατατριβή με την πληροφορία.

      Win Berry
      ο πολωνός που ανέφερα ναι είναι πολύ μορφωμένος. Από την σε βάθος έκθεση π.χ. σε video games έχει έρθει έμμεσα σε επαφή με ένα σωρό χώρους από lovecraft μέχρι μεσαίωνικη ιστορία κτλ. Το θέμα δεν είναι να γνωρίζεις κάτι συγκεκριμμένο, π.χ. prog rock, αλλά σε βάθος επαφή με περισσότερα του 1 πράγματα.

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Γνώση είναι οπωσδήποτε η εμπειρία, αλλά πρωτίστως είναι το (κριτικό) διάβασμα. Μετά έρχονται τα ακούσματα, ή οι ταινίες και τα θέατρα… 'Η μάλλον όλα πάνε μαζί. Χωρίς διάβασμα όμως τα υπόλοιπα μένουν μισά.

      Win Berry
      πωω τρομέρο το απόσπασμα του Orson Welles...και θα το είπε και πριν 40 χρόνια πιθανότατα, σήμερα ισχύει χ100.

      Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
      Το 1967. Διάβασε όλη τη συνέντευξη είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ.
      http://www.lifo.gr/team/u46465/57373

      Διαγραφή
    2. Γιώργος Γιαννόπουλος
      Ο φώντας όρισε μια γκάμα θεμάτων. Εσύ επιμένεις να το προσδιορίζεις ως ποπ, ενώ ουσιαστικά αναφέρεται στον μεταπολεμικό 20ο αιώνα. Δεν μου απάντησες όμως τί "προϋποθέσεις" έχει ο εν λόγω γιατρός? Να γράψει πρωτότυπα δοκίμια για την τέχνη ή την πολιτική?

      Vassilis Konstandopoulos
      Οκ, μιλάμε για περιπτωσάρες. Ο Ουέλς, όταν αποφάσισε να κάνει ταινία (τον Πολίτη Κέιν) και όντας άσχετος από σινεμά, κάθισε και είδε καμιά 10ρια φιλμ, αν θυμάμαι καλά την "Ταχυδρομική άμαξα" και κάποια άλλα. Φυσικά, ρώτησε τον μέγιστο Τόλαντ τι παίζεται με την διεύθυνση φωτογραφίας και έκλεισε και από αυτό το πεδίο. Ο Ουέλς, ό,τι και έκανε, ζωγραφική, λογοτεχνία, θέατρο δεν ξέρω τι, πάλι τοπ θα ήτανε.

      Win Berry
      προϋποθέσεις για σοφία
      ίσως αποτυχημένο το "σοφία", τεσπα να έχει γνώμη με βάρος για διάφορα θέματα επικαιρότητας και μη

      Γιώργος Γιαννόπουλος
      Μάλλον ταυτολογία είναι αυτό. Μόρφωση, σοφία κλπ πώς ορίζονται?

      Win Berry
      δύσκολο να το ορίσεις σε γραπτό λόγο, σε κοινωνικό επίπεδο πάντως είναι αυτάποδεικτο συχνά. Π.χ. αν ρωτήσεις σε ένα επαγγελματικό χώρο ή ένα στέκι ποιος είναι ο πιο σοφός/μορφωμένος εδώ μέσα υπάρχει συχνά ευρύ κονσένσους παρά τις πολλές διαφορές (πολιτικές, ηλικίας κτλ)

      Vassilis Konstandopoulos
      χα, χα, η ετυμολογία των λέξεων κάτι λέει. Η σοφία, προέρχεται από ινδοευρωπαϊκή ρίζα που σημαίνει "επιτυχία" και "προσπάθεια". Η μόρφωση, φυσικά, προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μορφόω - μορφώ, δηλαδή δίνω μορφή (μορφώνω). Έχει πλάκα γιατί είναι δυο λέξεις που δεν αντιστοιχουν σε ομόριζες ή ίδιας σημασίας σε άλλες γλώσσες (όπως η καλλιέργεια π.χ.)

      Διαγραφή
  2. Giorgis Christodoulou
    Την απάντηση του τότε υπουργού πολιτισμού Κ.Καραμανλή του νεότερου, στην ερώτηση του Χατζηνικολάου "Ποιός είναι ο αγαπημένος σας ηθοποιός;" τη θυμάται κανείς;
    Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Δεν έχω που δεν έχω τηλεόραση αλλά λίγο έλλειψε να πετάξω και την τηλεόραση της γιαγιάς στα σκουπίδια για να μη τα βλέπει αυτά.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Ως παιδιά του λαού, αυτοί οι τύποι, διαλέγουν από το πανέρι που διαλέγουν όλοι. Έτσι τους λένε και οι σύμβουλοί τους… Πολύ σπάνια θα βρεθεί κάποιος, που να πει κάτι άλλο, κάτι περίεργο, κάτι διαφορετικό. Κάτι που να εκπλήξει. Τις «εκπλήξεις» τις φυλάνε, συνήθως, για να σου γ@..σουν το κέρατο.

    Giorgis Christodoulou
    Μπορεί βέβαια πολλοί να είχαν τις αντιρρήσεις τους, παντως θυμάμαι την αντίστοιχη δήλωση της Μελίνας που είπε ότι υποκλίνεται στο ταλέντο του Λευτέρη Βογιατζή (την εποχή που δεν ήταν τόσο γνωστός).

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Ο μόνος πολιτικός που είδα να είναι παρών στις συναυλίες του Ennio Morricone στο Ηρώδειο (το 2005 και το 2008) ήταν ο Ευάγγελος Αντώναρος. Αυτό μου αρκεί για να είναι ψηλά στην εκτίμησή μου!

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Αν δεν ήταν στο Ηρώδειο μπορεί να μην πήγαινε. Τον έχεις τσεκάρει και από αλλού;

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Δεν τον έχω δει - ως μαϊντανό - σε άλλες συναυλίες εκεί! Ως εκ τούτου...

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Πάντως εγώ που έχω φάει τα νειάτα μου στα δισκάδικα (κι εσύ βεβαίως) δεν τον έχω τρακάρει ποτέ, όπως και κανέναν άλλον!
    Εκτός αν ψωνίζανε όλοι από καταλόγους και μετά από το ίντερνετ και δεν τους έχουμε πάρει μάτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kwstas Agas
    να γράψω την άποψή μου ?? προτιμώ χίλιες φορές την απάντηση κάποιου δημοσίου προσώπου "η αγαπημένη μου τραγουδίστρια είναι η Άννα Βίσση και στην τηλεόραση βλέπω Voice" από απαντήσεις άλλων που τις δίνουν για να προσποιηθούν τους "ψαγμένους" .... Η απάντηση "ακούω Βίσση και βλέπω The voice" είναι τουλάχιστον ειλικρινής, αυτά ξέρει απο το χωρο της μουσικής αυτά απαντά ... Απεναντίας: την απάντηση του τραγουδοποιού, που θέλει να δείξει ότι είναι "ψαγμένος" κλπ, "το αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι Can" ... αυτήν την βλέπω με καχυποψία ... Διότι τον διαβάζεις στη συνέντευξή του να δηλώνει ότι ακούει Can, αλλά μόλις ακούσεις τα τραγούδια του, που δεν έχουν καμία μα καμία σχέση ούτε με τις ανατροπές, ούτε με τους πειραματισμούς κλπ των φοβερών Γερμανών, τότε .... καταλαβαίνεις αμέσως ότι "μάλλον δεν τους ακούει και ιδιαίτερα" ....

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Κώστα λέμε για πολιτικούς, όχι για τραγουδοποιούς. Ως πολιτικός το να λες ότι βλέπω Voice και ακούω Βίσση δε σχετίζεται με κάποια "ειλικρίνεια", αλλά με την κουτοπονηριά να προβάλλεσαι ως "ένας κάποιος από εμάς"

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να εκτιμήσεις κάποιον που λέει ευθέως ότι είναι κάφρος (και παρ' όλα αυτά του ζητάνε -για κάποιο λόγο- μαρκουτσοφόροι και γραφιάδες να εκφράσει δημόσια τη γνώμη του για την τέχνη). Επειδή υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που το παίζουν δήθεν καλλιεργημένοι? Απλά γελάς και με τους μεν και με τους δε. Αυτό το "είναι ο εαυτός του" (και το καυχάται) είναι η αρλούμπα της εποχής της κωστοπούλειας αυτάρεσκης και επιθετικής απενοχοποίησης της άγνοιας της φτήνιας και της βλακείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργος Γιαννόπουλος
    "Τί διαβάζετε κε πρόεδρε", "Ποίηση", "Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής?", "Ο καβάφης", "Ποιο ποίημά του είναι το αγαπημένο σας?", "Η ιθάκη" (ζουμάρει η κάμερα και δείχνει στη βιβλιοθήκη μια άγνωστη -και πιθανόν κλεψίτυπη- έκδοση ποιημάτων του καβάφη στη βιβλιοθήκη)

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Απ' τα πανέρια με δύο ευρώ.

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Από τις εκδόσεις που βγάζανε σολωμονική και καζαμία.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Πουλάνε και έξω από τη Βουλή Καβάφη σε πάγκο, στην Αμαλίας, μαζί με Τολστόι, Γκόρκι, "Άθλιους" και τέτοια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευθύμιος Ραγκούσης
    ο Κουμουτσακος δηλωνει ροκας παντως χαχαχα
    https://youtu.be/ddQJfUvQPUo

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Κόλλησε στα βασικά. Τον έφαγε η διπλωματία...

    Ευθύμιος Ραγκούσης
    http://www.espressonews.gr/.../giorgos-koymoytsakos-rok...
    Γιώργος Κουμουτσάκος: «Ροκ σταρ» διπλωμάτης
    Ο Γιώργος Κουμουτσάκος μιλά για μουσική και βινίλια
    Η εφηβεία και οι... αταξίες σε έναν κινηματογράφο

    Ευθύμιος Ραγκούσης
    τι ροκας και μαλακιες
    στον Ελληνα μετραει η οικογενεια

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    "Τι είναι αυτό το βινύλιο που φέρατε;
    Αυτό το βινύλιο έχει μια μικρή ιστορία. Είναι ένας δίσκος του Rick Wakeman, ο οποίος έπαιζε keyboards στους Yes. Σε μία από τις εκδηλώσεις στις οποίες μιλούσα στον Βύρωνα, που είναι και η παλιά μου γειτονιά, ήρθε ένας νέος κύριος με γένια, που δεν τον αναγνώρισα, και μου είπε: «Είμαι φίλος σου». Προσπαθούσα να θυμηθώ ποιος ήταν, μου είπε το όνομά του. Πράγματι, αγκαλιαστήκαμε μετά από πολλά χρόνια και αφού κουβεντιάσαμε λίγο, μου είπε: «Θα έρθω από το γραφείο σου, γιατί σου χρωστάω κάτι». Του είπα: «Τι μπορείς να μου χρωστάς επί 25 χρόνια και να το θυμάσαι;». Οταν ήρθε στο γραφείο μου, έφερε αυτό το βινύλιο. Είναι λίγο ταλαιπωρημένο μετά από τόσα χρόνια. Το έχω κρατήσει στο γραφείο μου ως σύμβολο φιλίας και αγάπης για τη μουσική.
    http://www.iefimerida.gr/.../sto-symvolaiografo-pleon-gia...

    Vassilis Konstandopoulos
    επικοινωνιολόγα είχε την Βίβιαν, απροπό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Panos Michail
    https://www.youtube.com/watch?v=vTBz8PVTRv8
    Την 11η εντολη δε τη σεβαστηκαν ποτε ,-)
    My random Dora

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Ωραίο Πάνο!

    Spyros Diastimikos
    Εγώ στο καράβι όταν έκανα ναυτικό, τράκαρα αξιωματικό καθώς άκουγα "If I could do it all over again..." και με ρωτά: "Caravan ή Soft Machine ακούς μεγάλε;". Έχω δε δει και το Πάγκαλο σε συναυλία Kronos Quartet.

    Παναγιωτης Πανταζιδης
    Η Ντόρα της καρδιάς μας,είχε δηλώσει πολύ ενθουσιασμένη που θα έβλεπε ζωντανά τους rolling stones όταν αυτοί θα εμφανιζοντουσαν στην Αθήνα.
    Δήλωσε μάλιστα πως όταν ήταν φοιτήτρια στη Γαλλία δεν κατάφερε να τους δει.Είχα ακούσει τη δήλωση της και σκέφτηκα πόσοι άλλοι σαν την εν λόγω μαντάμ θα ζούσαν στα 60'ς και στα 70'ς στην Ευρώπη ως φοιτητές και δεν θα δίναν τη παραμικρή σημασία σε όσα συνέβαιναν γύρω τους και αφορούσαν μουσικά ή άλλα καλλιτεχνικά ρεύματα.Ασύλληπτο πραγματικά να ζεις κοντά σε τόσο σημαντικά πράματα τα όποια βρίσκονται εν τη γεννεση τους και να μη παίρνεις χαμπάρι.

    Βασίλης Καμπούρης
    Πολιτικό που ακούει Soft Machine χαχαχαχα Ευτυχώς να λέμε,Γιατί τελευταία εμφανίστηκαν κάτι πολιτικοί ντιτζεη χαχαχαχα

    John Sugahtank Roumpanis
    Το έχω πει πολλές φορές, η χρεωκοπία μιας χώρας είναι πρωτίστως αισθητική, η αισθητική περιέχει την έννοιά του ήθους. Αυτό το γνωριζαν καλά απολυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα και πονταραν πολύ στην ταυτότητα τους. Δεν ειναι τυχαίο οτι ο Χιτλερ, ο σταλιν κτλπ ειχαν καταπληκτικές αφίσσες. Νομίζω οτι καταλαβαίνετε τον συσχετισμό.

    Michalis Matthaiou
    Η ευρυμάθεια και η καλιέργεια είναι ίδιον έξυπνων ανθρώπων που,ως τέτοιοι,εξ ορισμού δεν θα ασχολούντο με την πολιτική.-

    Axios Zafeirakos
    a certain kind

    ΑπάντησηΔιαγραφή